نکاتی که هنگام خرید لباس کودک باید در نظر بگیرید

کسانی که برای اولین بار پدر و مادر می‌شوند، معمولا تجربهٔ کافی برای خرید لباس مناسب برای فرزندشان را ندارند. در این مقاله از مدمن با هم نکاتی را مرور می‌کنیم که هنگام خرید لباس کودک حتما باید در نظر بگیرید.

به نظر می‌رسد وقتی یک نفر پدر یا مادر می‌شود، تمام دنیای او از محور خود دور شده و روی عضو جدید خانواده متمرکز می‌شود. این یکی از شگفت‌انگیزترین و شادترین تجربه‌ها برای اکثر افراد است و به همین دلیل بخش قابل توجهی از زندگی والدین را شامل می‌شود. با این حال هیچ کسی به عنوان پدر یا مادر کامل زاده نشده و در نتیجه فقط با تلاش و کار مداوم است که باعث می‌شود یک فرد به تجربه کافی در مورد بزرگ کردن فرزندان دست یابد.

با این حال در بسیاری از مواقع صنایع و شرکت‌های متعدد با محصولات بی‌خطر و راحت به  کمک والدین آمده‌اند تا زندگی را برای آن‌ها و فرزندان‌شان آسان‌تر کنند. از پوشک گرفته تا لباس کودک نوپا و اسباب بازی‌های مناسب هر سن. تنها کاری که پدرها و مادرها باید انجام دهند، این است که تصمیم درستی بگیرند؛ آن‌ها باید بدانند چه چیزی برای نوزادان و کودکان بخرند و چگونه از کیفیت بالای این محصولات اطمینان حاصل کنند.

لباس‌های بچه‌گانه معمولا آنقدر بامزه هستند که وقتی از جلوی بوتیک‌های فروش لباس بچه‌گانه رد می‌شوید، دل‌تان می‌خواهد چند دست از آن لباس‌های مینیاتوری زیبا بخرید، حتی اگر فرزندی نداشته باشید. اما والدینی که تجربه بزرگ کردن چند فرزند را دارند، به خوبی می‌دانند که نباید فقط گول ظاهر این لباس‌ها خورد و نکاتی وجود دارد که هنگام خرید حتما باید رعایت کنیم. در ادامه به مرور این نکات می‌پردازیم.

لباس نوزاد

هنگام خرید لباس نوزاد بهتر است به ترکیب رنگی آن دقت کنید. رنگ‌های درخشان و براق هم برای دختر بچه‌ها مناسب است و هم پسر بچه‌ها؛ چنین رنگ‌هایی هم به راحتی دیده می‌شوند و هم نسبت به رنگ‌های پاستیلی کمتر کثیف می‌شوند. لباس‌های رویی را می‌توانید به این رنگ انتخاب کنید، چون در یک سوپر مارکت شلوغ پیدا کردن کودکی که ژاکت قرمز براق به تن دارد، راحت‌تر از پیدا کردن کودکی با لباس صورتی پاستیلی است.

منطقی باشید. بچه‌ها همیشه تمیز نیستند، بنابراین فارغ از اینکه یک لباس چقدر بامزه و زیبا است، باید چیزی بخرید که قابل شستشو در ماشین لباسشویی باشد. لباس‌های فانتزی برای کودکان خوب نیست، چون باعث می‌شود کودک راحت راه نرود یا حرکت نکند و معمولا لباس‌های راحتی نیست. لباس‌های نخی و سایر پارچه‌های طبیعی راحت‌تر هستند، به‌خصوص در آب و هوای گرم. لباس‌هایی که سگک دارند، بهتر از لباس‌های دکمه‌دار هستند؛ با رشد کودک می‌توانید سگک‌ها را تنظیم کنید، اما اگر دکمه‌دار باشد، باید کلا دکمه‌ها را حذف کنید.

به خاطر داشته باشی که لزوما هر لباس گران‌قیمتی باکیفیت نیست. باید هر لباس را امتحان کنید، به‌خصوص اینکه سایزهای کودکان استاندارد نیست. از درآوردن لباس‌ها از بسته‌بندی پلاستیکی‌شان نترسید. بررسی کنید که حتما دوخت لباس مناسب باشد و درز نداشته باشد. پارچه‌های بافتنی باید سفت باشند، نه شل و ول.

از تولد تا شش ماهگی

بدیهی است که آب و هوای محل زندگی و فصلی که فرزندتان به دنیا می‌آید، نیازهای اولیه لباس نوزاد را تعیین می‌کند. اگر قرار است خودتان لباس‌های نوزادی را بخرید و مطمئن نیستید کودک به چه چیزهای احتیاج خواهد داشت، از والدین باتجربه کمک بگیرید و ببینید نوزاد به چه لباس‌هایی احتیاج دارد. به خاطر داشته باشید که اکثر لباس‌های نوزادی (که معمولا شمارهٔ سایز لباس صفر است) فقط به مدت چند هفته به کارتان خواهد آمد. بعد از خرید این لباس‌ها و قبل از پوشاندن آن به تن نوزاد، حتما یک بار آن را بشویید.

نباید بیش از حد به نوزاد لباس بپوشانید، به‌خصوص زمانی که هوا گرم است. باید به نوزاد همان‌قدر لباس بپوشانید که تن خودتان است. اگر با لباس‌هایی که تن‌تان است گرم‌تان شد، حتما نوزاد نیز گرمش می‌شود. بنابراین وقتی در هوای سرد نوزاد را می‌پوشانید و سپس به جای گرم می‌روید (مثل مرکز خرید)، بهتر است ژاکت یا کاپشن نوزاد را دربیاورید. اکثر والدین چنین کاری نمی‌کنند و در هوای گرم نیز کودک را با همان لباس‌ها نگه می‌دارند.

پیشنهادات زیر به شما کمک می‌کند که مناسب‌ترین لباس را برای فرزندتان انتخاب کنید:

لباس زیر: چهار تا شش زیرپیراهن در اندازه‌های سه‌ ماهه تا شش ماهه بخرید، چون معمولا لباس زیرها جنس نخی دارند و ممکن است با شستشو کوچک شوند. پوشاندن لباس زیر دکمه‌دار به نوزاد تازه‌متولد شده برای والدین معمولا راحت‌تر است. همچنین لباس زیر یک‌تکه که از روی پوشک پوشانده می‌شود و سگک دارد، بسیار رایج است. لباس زیر یک‌تکه مانع از بالا آمدن زیرپیراهن می‌شود. معمولا اکثر لباس زیرهای نوزادان به رنگ سفید با طرح‌های رنگی هستند.

جوراب: احتمالا به چهار تا شش جفت جوراب نیاز خواهید داشت. جوراب حتما باید مناسب پای نوزاد باشد. پاپوش‌های بافتنی و جوراب کشی معمولا راحت‌تر است. نوزادان معمولا سایر جوراب‌ها را زود از پایشان درمی‌آورند.

لباس خواب: هر نوزادی باید حدودا شش تا ده لباس خواب داشته باشد. لباس خواب هم می‌تواند به شکل سرهمی کشی باشد و هم پیراهن خواب. سرهمی‌های زمستانی (پتویی) که از سرهمی‌های کشی سنگین‌تر و کلفت‌تر هستند، برای آب و هوای سردتر مناسب است. مزیت پیراهن این است که تعویض راحت‌تر پوشک را فراهم می‌کند. همچنین کودکان بزرگ‌تر با پیراهن، راحت‌تر حرکت می‌کنند.

اگر لباس خواب سرهمی انتخاب کردید، دیگر جوراب نپوشانید. این کار باعث می‌شود پاهای کودک بیش از حد گرم شده و احتمال دارد دچار درماتیت (التهاب پوستی) شود. لباس‌هایی که به‌عنوان لباس خواب عرضه می‌شود، باید مطابق با استانداردهای ضد اشتعال باشد. از پلی استر معمولا برای تولید لباس خواب استفاده می‌شود، چون ذاتا نسوز و ضد آتش است. روی نخ باید فعل و انفعالات شیمیایی انجام شود تا خاصیت نسوز بودن را به دست آورد.

کلاه: برای نوزاد دو کلاه کافی است. در بازار انواع و اقسام کلاه وجود دارد، از کلاه‌های کشی نخی تا کلاه‌های اکریلیک. برای انتخاب کلاه باید به شرایط آب و هوایی جایی که زندگی می‌کنید، توجه داشته باشید. دقت کنید که کلاه بزرگ یا کوچک نباشد و به درستی روی سر نوزاد قرار گیرد و روی صورت و چشم‌هایش هم نیفتد.

ژاکت: احتمالا یک ژاکت برای نوزاد کفایت می‌کند. اگر ژاکت بافتنی تهیه می‌کنید، باید دقت کنید که به حد کافی سفت بافته شده باشد تا انگشتان کوچک نوزاد میان بافت‌های شل آن گیر نکند. علاوه بر این، روی ژاکت نباید اشیای تزئینی که به راحتی از آن جدا می‌شود وجود داشته باشد، چون ممکن است نوزاد آن را بکند و ببلعد.

کاپشن سرهمی زمستانی: اینکه آیا به کاپشن سرهمی زمستانی نیاز دارید یا نه، به وضعیت آب و هوایی و فصلی که نوزاد در آن به دنیا می‌آید بستگی دارد. این کاپشن‌ها زیپ‌دار و کلاهدار بوده و استفاده از آن‌ها بسیار راحت است، چون کودک را به آسانی داخل لباس قرار می‌دهید و زیپ را می‌کشید.

پتو: برای نوزاد باید ۳ الی ۶ عدد پتوی کودک بخرید. اکثر نوزادان تازه متولدشده احساس امنیت پیچیده شدن در پتو را دوست دارند. پتوهای بچه کوچک‌تر، سبک‌تر از سایر پتوها هستند و برای پیچیدن نوزاد بسیار ایدئال است. همچنین وقتی می‌خواهید نوزاد آروغ بزند، می‌توانید از این پتو برای محافظت از لباس‌های خود استفاده کنید. پتوی نخی گزینه مناسبی به‌شمار می‌رود. پتوهای بچه به جنس فلانل و بافت نیز در بازار موجود است. به علاوه، احتمالا به پتوی تخت خواب کودک هم نیاز داشته باشید. این نوع پتو نسبت به پتوی بچه کمی کلفت‌تر و سنگین‌تر است و متناسب با اندازه تخت یا گهواره نوزاد تولید می‌شود. وقتی نوزاد خواب است، این پتو را رویش بکشید؛ احیانا اگر هوا سردتر بود، از لحاف دیگری نیز استفاده کنید. هنگام خرید پتو دقت کنید که بافت نرمی داشته باشد و قابلیت شستشو در ماشین لباسشویی هم داشته باشد.

کودکان در سال اول زندگی‌‌شان با سرعت قابل توجهی رشد می‌کنند. تا به خودتان بیایید، می‌بینید اکثر لباس‌هایی که برایش خریده‌اید، دیگر اندازه‌اش نیست. در ادامه به نکاتی که در انتخاب لباس کودکان نوپا باید به آن دقت کنید را مرور می‌کنیم.

توجه: فقط به یاد داشته باشید که تمامی مواردی که در این بخش ذکر شد، صرفا جهت اطلاع‌رسانی است و هدف ارائهٔ مشاورهٔ پزشکی نیست.

لباس کودک نوپا

کودکان نوپایی که شروع به حرکت در اطراف شما می‌کنند، به لباس‌های بادوام‌تری نیاز دارد.

شش ماهگی تا ۱۲ ماهگی

اینکه فرزندان شما در این سن لباس‌های راحت و کاربردی داشته باشند، اهمیت بسیار زیادی دارد؛ انتخاب لباس مناسب باعث می‌شود کودک در حرکات خود محدود و اذیت نشود. در فهرست خریدتان حتما لباس‌های راحتی، فاق بلند، لباس زیر، ژاکت، کت و لباس خواب سرهمی را قرار دهید.

لباس روز: در طول روز تیشرت‌ّهای روشن آستین‌دار و سرهمی‌هایی که دکمه‌های قابل تنظیم دارند، انتخاب مناسبی است. شلوارهایی با کمر کشی بیش از حد به شکم کودک فشار می‌آورد. بهتر است برای محافظت از زانوی کودک، در قسمت زانو پارچه پنبه‌ای بدوزید. پیراهن برای کودکان دختری که هنوز چهار دست و پا می‌روند، اصلا مناسب نیست و ممکن است زانوهایشان آسیب ببیند. علاوه بر این ممکن است پیراهن زیر زانویش گیر کند و باعث زمین خوردن صورت کودک شود.

کت و ژاکت: ژاکت‌هایی که به راحتی از سر نوزاد عبور می‌کند (مثل ژاکت‌های زیپ‌دار و دکمه‌دار)، برای کودکان مناسب است. هنگام خرید کت و ژاکت دقت کنید که حتما قابل شستشو با ماشین لباسشویی باشند. اگر می‌خواهید کاپشن زمستانه بخرید، کاپشن دو تکه (کاپشن سرهمی نباشد) را انتخاب کنید، چون می‌توانید در هوای نسبتا گرم‌تر، فقط کت آن را به تن بچه کنید.

لباس خواب: در این دوره احتمالا دیگر سرهمی‌هایی که به‌عنوان لباس خواب برای فرزندتان خریدید، برایش کوچک خواهد شد، اما کاپشن سرهمی شاید اندازه‌اش باشد. در این سن لباس خواب دو تکه‌ای که از ناحیه کمر به هم متصل می‌شود، گزینه مناسبی است. پیراهن هم گزینه مناسب دیگری است، چون با بزرگ شدن کودک، مشکل چندانی به وجود نمی‌آید. لباس خواب کودکان شش ماهه تا ۱۲ ماهه نیز باید مطابق استاندارد ضد اشتعال (نسوز) باشد.

یک سالگی تا سه سالگی

زمانی که فرزند شما شروع به راه رفتن کرد، کفش و چکمه نیز به اقلام مورد نیاز او اضافه خواهد شد. بارانی هم باید برایش بخرید. وقتی هم که از پوشک باز شد و از توالت استفاده کرد، باید شورت و زیرشلواری هم برایش تهیه کنید.

لباس روز: بلیز و شلوار گزینه‌های خوبی برای کودکان نوپایی است که راه می‌روند و در حال یادگیری استفاده از توالت هستند. ممکن است متوجه شوید که با رشد قد کودک نوپا، باید بلیز را مرتبا عوض کنید.

بعد از اینکه کودک را از پوشک گرفتید، می‌فهمید شلوارهایی که موقع پوشیدن پوشک به تن فرزندتان تنگ بود، حالا نسبتا گشادتر و راحت‌تر است. برای دختران پوشاندن پیراهن و برای همهٔ کودکان نوپا شلوارهای کشی، آموزش استفاده از توالت را آسان‌تر می‌کند و کودک را به مستقل شدن تشویق و ترغیب می‌کند. در طول دوران آموزش استفاده از توالت از پوشاندن سرهمی بپرهیزید، چون آموزش را هم برای شما و هم برای کودک دشوار می‌کند.

وقتی کودک می‌خواهد یاد بگیرد که خودش لباس بپوشد، باید لباسی انتخاب کنید که پوشیدن و درآوردنش آسان باشد. اندازه لباس ممکن است در بین تولیدکنندگان مختلف متفاوت باشد، بنابراین اندازه‌هایی که روی برچسب لباس زده می‌شود، ممکن است قابل اطمینان نباشد. لباس نخی معمولا پس از شستشو جمع می‌شود و به اصطلاح آب می‌رود، بنابراین هنگام خرید لباس نخی این نکته را به خاطر بسپارید.

علاوه بر لباس، کلاه مناسب برای باران، برف و آفتاب نیز از نیازهای کودکی در این سن و سال است.

پالتو و لباس زمستانی: کت و پالتوهای کلاهداری که قابلیت شستشو در ماشین لباسشویی را دارند، در این سن و سال بسیار کاربردی است. پالتوها و کت‌هایی که دکمه یا حلقه بزرگ دارند، گزینه مناسبی محسوب می‌شوند، چون در نهایت فرزند شما می‌تواند خودش به راحتی آن را بپوشد و درآورد. دقت کنید که کت، کاپشن یا پالتو آنقدر بزرگ و حجیم نباشد که کودک نتواند حرکت کند. در واقع چند لایه لباس نازک بهتر و راحت‌تر از کت‌های حجیم است و همان گرما را به جان کودک می‌بخشد.

برای کودکان نوپایی که بسیار کوچک هستند، دستکش‌های بدون انگشت بخرید؛ این‌ها گرم‌تر از سایر دستکش‌ها هستند. اما بچه‌های بزرگ‌تر دستکش‌های معمولی را ترجیح می‌دهند، چون با آن‌ها آزادی عمل بیشتری دارند. برخی دستکش‌ها به کاپشن متصل است و از گم شدن آن‌ها جلوگیری می‌کند. در هر صورت می‌توانید دو دست دستکش به یک شکل بخرید تا اگر یکی از دستکش‌ها گم شد، بتوانید آن را با دیگری استفاده کنید.

هرگز برای کودکان در این سن از شال گردن بلند استفاده نکنید، چون ممکن است باعث خفگی کودک شود.

بارانی: بارانی‌ها و پانچوهای کلاه‌دار برای این سن بسیار مناسب است؛ بارانی‌های دکمه‌دار بهتر از انواع زیپ‌دار آن است. برای کودکانی در این سن بارانی‌هایی از جنس وینیل نخرید، چون به راحتی پاره می‌شوند. اگر جایی زندگی می‌کنید که بارندگی زیاد است، می‌توانید در صورت نیاز بارانی را کمی بزرگتر بخرید تا بتوانید در زمستان از روی کت یا ژاکت هم بپوشانید.

 بچه‌ها عاشق چکمه‌های پلاستیکی هستند، چون جزو آن دسته کفش‌هایی است که خودشان به راحتی می‌توانند بپوشند. این چکمه‌ها برای راه رفتن در گل و لای مناسب است؛ بنابراین بسیار کاربردی است.

هرگز چتر کوچک مخصوص کودکان نخرید؛ نوک‌های تیز اطراف آن می‌تواند بسیار خطرناک باشد و مکانیسم باز کردن آن می‌تواند به دست کودک آسیب وارد کند.

لباس زیر: در این دوران پوشک و شلوار آموزشی گزینه‌های اختیاری است؛ گاهی کودکان کمی دیرتر استفاده از دستشویی را یاد می‌گیرند. بگذارید فرزندتان به زیرشلوارهای نخی معمولی عادت کند. لباس زیر نخی بهترین گزینه است، چون اجازه ورود هوا را می‌دهد؛ پارچه‌های پلاستیکی چنین قابلیتی ندارند. اگر در منطقه سردسیر زندگی نمی‌کنید، استفاده از زیرپیراهن ضرورتی ندارد.

جوراب و کفش: لازم نیست قبل از اینکه فرزندتان شروع به راه رفتن کند، برایش کفش بخرید. در حقیقت بهتر است بچه‌های کوچک پابرهنه باشند، چون دروندادهای حسی زیادی را از طریق پاهایشان تجربه می‌کنند. همچنین سطوح پاها طوری است که لیز نمی‌خورد و وقتی کودک خودش را بالا می‌کشد، انگشتان پا چنگ می‌شوند. قبل از اینکه فرزندتان راه برود، ممکن است برای حفاظت از پاها برایش کفش بخرید؛ به این منظور می‌توانید کفش‌های کتانی یا موکاسین چرمی بخرید.

زمانی که کودک شروع به راه رفتن کرد، کفش‌های چرمی سبک می‌تواند گزینه خوبی باشد. بعد از این مرحله می‌توانید هم کفش چرمی بخرید و هم کتانی. با این حال اگر فرزند شما مشکل تعرق پا داشته باشد، باید به خاطر بسپارید که کفش چرم بیشتر از کتانی اجازه ورود هوا به پا را می‌دهد. کفش‌های ورزشی و کتانی به‌طور کلی از مواد مصنوعی ساخته می‌شوند که باعث می‌شود پاهای بچه مرطوب بماند.

اگر خودتان کفش را می‌پوشانید، دقت کنید که بین انگشت بزرگ و انتهای کفش نیم اینچ فاصله وجود داشته باشد. کفش باید اندازهٔ پای کودک باشد و بین کفش و پشت پا فاصله‌ای وجود نداشته باشد. باید توجه کنید که لبه‌های کفش به قدری بلند نباشد که هنگام راه رفتن مچ پا را اذیت کند. در این سن برای دختر بچه‌ها کفش‌های پاشنه بلند نخرید. کفشی بخرید که کف آن لیز نباشد. به یاد داشته باشید که پوشیدن کفش‌های سگک‌دار و ولکرو (کفش‌های چسب‌دار) برای کودکان راحت‌تر از کفش‌هایی بنددار است.

زمانی که فرزندتان راه می‌رود، هر چهار ماه تا شش ماه باید یک جفت کفش جدید برایش بخرید، هرچند ممکن است هزینهٔ زیادی برایتان داشته باشد. البته به این نکته توجه کنید که کفش‌های گران لزوما بهتر نیستند.

کفش‌های آکسفورد نسبت به سایر کفش‌ها فضای بیشتری برای انگشتان پا دارد. بهتر است از کفش‌های مری جین و سایر لباس‌های مجلسی فقط برای مناسبت‌های خاص استفاده کنید، نه همیشه؛ چون معمولا جنس کفش سفت است و به انگشتان پا فشار زیادی وارد می‌کند.

علاوه بر کفش، باید به جوراب کودکان نیز توجه کنید؛ چون جوراب تنگ به اندازه کفش کوچک برای پاهای کودک ضرر دارد. برای جذب رطوبت از جوراب‌های نخی استفاده کنید. بهتر است برای کودکان جوراب‌های یک رنگ و شبیه به هم بخرید تا اگر یک لنگهٔ آن گم شد، بتوانید لنگه دیگرش را استفاده کنید. علاوه بر این بعد از اینکه جوراب‌ها را از ماشین لباسشویی خارج کردید، به راحتی می‌توانید آن‌ها را باهم جفت کنید. جوراب شلواری یا تایت برای دختران گزینهٔ دیگری است که می‌توانید بخرید. جوراب شلواری‌های نخی گرم‌تر و ضخیم‌تر است و نسبت به سایر جنس‌ها احتمال دررفتگی آن کمتر است.

سخن آخر

بزرگترین چالش هنگام خرید لباس برای کودکان، پیدا کردن لباس راحت، ساده و متناسب با اندازهٔ همیشه در حال تغییر فرزند شما است. اگر از دستورالعمل‌های سادهٔ ما پیروی کنید، فرزندتان کمدی از لباس‌های زیبا، راحت و کاربردی خواهد داشت.

منبع: lifestyle